Μέρα 5η του ταξιδιού
Διαδρομή: Mανχαιμ-Στουτγκάρδη (κάντε κλικ)
Απόσταση: 155χλμ (οδόμετρο)
Η διαδρομή στο google maps: http://goo.gl/maps/TEhY2
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Ξεκίνησα αναζητώντας ποδηλατάδικο στο χάος. Πήγα σε 2 που ήταν κλειστά και δεν είχα το χρόνο να περιμένω. Συνέχισα προς τον κεντρικό σταθμό και εκεί βρήκα το συνεργείο που εξυπηρετεί το πάρκινγκ ποδηλάτων. Το παιδί που ήταν μέσα όχι μόνο μου έφτιαξε το πρόβλημα αλλά αντικατέστησε όλες τις βίδες με πιο μεγάλες και δεν ήθελε να πάρει και χρήματα! Να ναι καλά!
Το να βγείς από το Μανχαιμ ήταν λίγο χάος. Πολλοί δρόμοι και πολύ κίνηση. Έκανα κάτι γύρους αλλά την βρήκα την άκρη.
Κατευθύνθηκα νότια-νοτιοανατολικά προς Χόκενχαιμ. Πολύ φλαταδούρα αλλά βαρετά. Σε κάτι ατελειώτες ευθείες ήθελα να βαρέσω ενέσεις!
Διέσχισα αρκετά χωριουδάκια και έρημες εξοχές. Χάθηκα και 2 φορές σε κάτι λοφάκια. Γαμώ!
Για περίπου 40 χλμ ακολουθούσα τον παλιό εθνικό δρόμο που ενώνει Μανχαιμ-Στουτγγάρδη ο οποίος δεν είχε ποδηλατόδρομο (ούτε καν βοηθητική λωρίδα ) και οι νταλίκες ήταν απλά άπειρες και από τις 2 κατευθύνσεις. Ομολογώ ότι εκεί τα χρειάστηκα.
Όμως αυτό δεν είναι τίποτα σε σχέση με αυτό που πέρασα για να μπω στο κέντρο της Στουτγγάρδης. Έφτασα στα προάστια αργά το μεσημέρι. Ε λοιπόν , δεν έχω ξαναδεί τόσο πηγμένους δρόμους με αυτοκίνητα. Παντού κίνηση, στενωσιά και πουθενά ποδηλατόδρομοι. Ήρθε και μια βροχούλα και έδεσε.
Πλησίαζα λοιπόν όλο και πιο κοντά στην πόλη και έκανα το λάθος να "μπώ" από το βόρεια όπου δε μπρούσα να βρώ ένα δρόμο που να μην είναι αποκλειστικά για αυτοκίνητα- express way.
Μην τα πολυλογώ. Από την ώρα που είδα τον κεντρικό σταθμό ψηλά από το λόφο μέχρι να φτάσω εκεί μου πήρε κάπου 2 ώρες με ανεβοκατεβάσματα σε γέφυρες και επικίνδυνα περάσματα από δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Τι να πώ. Σίγουρα υπήρχε και ευκολότερος τρόπος να μπώ στο κέντρο αλλά μάλλον ήμουν σουρωμένος και ζαβλακωμένος από τη μόνιμη συνεφιά, τις νταλίκες που περνούσαν στα 10cm και το ψιλόβροχο.
στο Χόκενχαιμ
Απο αυτή τη φώτο και μετά επέλεξα καταλάθος iso800 στη μηχανή και το κατάλαβα στην Αυστρία. Έχω 600 φώτο με "θόρυβο". Τι βλαξ που είμαι!
Μercedes-Benz Bank!
ο κεντρικός σταθμός
ένα φαρμακείο δίπλα στο χόστελ!
Επόμενος σταθμός το Ούλμ με το φημισμένο καθεδρικό του: Στουτγγάρδη-Ούλμ ,98χλμ
Διαδρομή: Mανχαιμ-Στουτγκάρδη (κάντε κλικ)
Απόσταση: 155χλμ (οδόμετρο)
Η διαδρομή στο google maps: http://goo.gl/maps/TEhY2
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Μετά από ένα ωραίο βράδυ στο Χρήστο και τη Χρύσα ετοιμάζομαι για την 5η αναχώρηση.
Ανεβαίνω στο ποδήλατο και ακούω τη σχάρα να τρίζει. Κοιτάω και αντιλαμβάνομαι ότι έχει φύγει η μια βίδα που στερέωνε τη σχάρα στα ψαλίδια (ψηλά). Η ώρα ήταν 7κ30 και όλα ήταν κλειστά. Δοκιμάσαμε με το Χρήστο να το φτιάξουμε αλλά δεν είχαμε την κατάλληλη βίδα. Ξεκίνησα αναζητώντας ποδηλατάδικο στο χάος. Πήγα σε 2 που ήταν κλειστά και δεν είχα το χρόνο να περιμένω. Συνέχισα προς τον κεντρικό σταθμό και εκεί βρήκα το συνεργείο που εξυπηρετεί το πάρκινγκ ποδηλάτων. Το παιδί που ήταν μέσα όχι μόνο μου έφτιαξε το πρόβλημα αλλά αντικατέστησε όλες τις βίδες με πιο μεγάλες και δεν ήθελε να πάρει και χρήματα! Να ναι καλά!
Το να βγείς από το Μανχαιμ ήταν λίγο χάος. Πολλοί δρόμοι και πολύ κίνηση. Έκανα κάτι γύρους αλλά την βρήκα την άκρη.
Κατευθύνθηκα νότια-νοτιοανατολικά προς Χόκενχαιμ. Πολύ φλαταδούρα αλλά βαρετά. Σε κάτι ατελειώτες ευθείες ήθελα να βαρέσω ενέσεις!
Διέσχισα αρκετά χωριουδάκια και έρημες εξοχές. Χάθηκα και 2 φορές σε κάτι λοφάκια. Γαμώ!
Για περίπου 40 χλμ ακολουθούσα τον παλιό εθνικό δρόμο που ενώνει Μανχαιμ-Στουτγγάρδη ο οποίος δεν είχε ποδηλατόδρομο (ούτε καν βοηθητική λωρίδα ) και οι νταλίκες ήταν απλά άπειρες και από τις 2 κατευθύνσεις. Ομολογώ ότι εκεί τα χρειάστηκα.
Όμως αυτό δεν είναι τίποτα σε σχέση με αυτό που πέρασα για να μπω στο κέντρο της Στουτγγάρδης. Έφτασα στα προάστια αργά το μεσημέρι. Ε λοιπόν , δεν έχω ξαναδεί τόσο πηγμένους δρόμους με αυτοκίνητα. Παντού κίνηση, στενωσιά και πουθενά ποδηλατόδρομοι. Ήρθε και μια βροχούλα και έδεσε.
Πλησίαζα λοιπόν όλο και πιο κοντά στην πόλη και έκανα το λάθος να "μπώ" από το βόρεια όπου δε μπρούσα να βρώ ένα δρόμο που να μην είναι αποκλειστικά για αυτοκίνητα- express way.
Μην τα πολυλογώ. Από την ώρα που είδα τον κεντρικό σταθμό ψηλά από το λόφο μέχρι να φτάσω εκεί μου πήρε κάπου 2 ώρες με ανεβοκατεβάσματα σε γέφυρες και επικίνδυνα περάσματα από δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Τι να πώ. Σίγουρα υπήρχε και ευκολότερος τρόπος να μπώ στο κέντρο αλλά μάλλον ήμουν σουρωμένος και ζαβλακωμένος από τη μόνιμη συνεφιά, τις νταλίκες που περνούσαν στα 10cm και το ψιλόβροχο.
Απο αυτή τη φώτο και μετά επέλεξα καταλάθος iso800 στη μηχανή και το κατάλαβα στην Αυστρία. Έχω 600 φώτο με "θόρυβο". Τι βλαξ που είμαι!
επιτέλους. Που να ξερα ότι τότε θα άρχιζε το "καλό"
Μercedes-Benz Bank!
ο κεντρικός σταθμός
ένα φαρμακείο δίπλα στο χόστελ!
Επόμενος σταθμός το Ούλμ με το φημισμένο καθεδρικό του: Στουτγγάρδη-Ούλμ ,98χλμ
