9η μέρα μετά το Άμστερνταμ
Διαδρομή: Ινσμπρουκ-Μπρεσσανόν
Απόσταση: 90χλμ
η διαδρομή στο google maps : http://goo.gl/maps/Coa3h
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Ξημέρωμα στο Ίνσμπρουκ λοιπόν. Σήμερα ξέρω ότι έχω το πιο απαιτητικό κομμάτι της διαδρομής. Αρκετά (όχι πολλά) υψομετρικά που σε συνδιασμό με την κούραση των προηγούμενων ημερών με ανησυχούν λίγο κυρίως ως προς την ταλαιπώρηση του σώματος και των μυών που δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο να αναδομηθούν μέσα σε ένα βράδυ..
Δεν το πολυσκέφτομαι. Τρώω το πρωινό στο χοστελ, παίρνω μια πολυβιταμίνη, φορτώνω μπαγκάζια και ξεκινάω.
Είναι μια ηλιόλουστη μέρα!
Βρίσκω εύκολα τον παλιό δρόμο που οδηγεί στη Brenner (κάντε κλικ). Το πέρασμα της Βrenner είναι το πιο πολυσύχναστο ανάμεσα σε Αυστρία και Ιταλία. Το χαμηλό του υψόμετρο (μέγιστο 1300 μέτρα) το καθιστά προσβάσιμο ακόμα και το χειμώνα.
Μόλις αφήνω την πόλη ξεκινώ να ανεβαίνω με κορδέλες (ευτυχώς). Πάλι ήπια κλίση που σε συνδιασμό με τον 1ο δίσκο που δίνουν μια μέση ωρίαια των 15-17χλμ. Ο καλός καιρός και η καθαρή ατμόσφαιρα με τον καταγάλανο ουρανό βοηθούν σίγουρα.
Ο δρόμος που ακολουθώ όπως είπα και πιο πρίν είναι η παλιά εθνική. Η χάραξη του είναι σχεδόν παράλληλη με αυτή του σύγχρονου αυτοκινητόδρομου που χτίστηκε το 60'. Ευτυχώς όλοι σχεδόν οι οδηγοί IX και τα φορτηγά επιλέγουν το νέο δρόμο και αφήνουν εμάς που παίρνουμε τον παλιό ήσυχους.
Ο μοντέρνος δρόμος προσφέρει πανοραμική θέα καθως κινείται ψηλότερα και αυτό που εντυπωσιάζει είναι ο τρόπος κατασκευής του αφού δεν ισοπεδώνει το τοπίο απ όπου περνά αλλά είναι σχεδόν στο σύνολο του υπερυψωμένος (δείτε στις φώτο παρακάτω).
Το τοπίο είναι πανέμορφο αλλά όχι τόσο εντυπωσιακό όσο περίμενα. Δεν αντικρύζεις πολλά μεγάλα βουνά κινούμενος προς το νότο παρά μόνο κάποιες ψηλές κορυφές στον ορίζοντα.
Παντού γύρω κυριαρχούν τα λιβάδια του νότιου Τυρόλο.
Περνάω μέσα από όμορφα γραφικά χωριουδάκια απ όπου ανεφοδιάζομαι με νερό. ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ!
Στο σουπερμάρκετ βρήκα και μανούρι από το πατρίδα!
Ανεβαίνω σιγά σιγά που λέτε και σύντομα φτάνω στα σύνορα με Ιταλία όπου βρίσκεται η πόλη της Μπρέννερ καθώς και το ψηλότερο σημείο της διαδρομής στα 1340μέτρα.
Βγάζω φωτογραφιούλες στη μαρμάρινη στήλη που ορίζει τα σύνορα και αρχίζω να κατεβαίνω!
Και εκεί που έλεγα ότι ο δρόμος πλέον είναι στρωμένος με ροδοπέταλα τρώω μια ήττααα.
Φυσούσαν τρελά μπωφόρ από νότο προς βορρά που έκαναν την κατάβαση μαρτύριο. Δεν υπερβάλλω καθόλου. Ανέβαινα με 16χλμ και κατέβαινα με την ίδια ταχύτητα. Αν σταματούσα να κάνω πετάλι απλά ρόλαρα με 5χλμ. Αυτό το σκηνικό κράτησε μέχρι λίγο πρίν το Μπρεσσανόν όπου σε κάποιο σημείο το φαράγγι πλαταίνει και ο αέρας δεν ήταν τόσο δυνατός.
Προτελευταία μέρα: 10η:Μπρεσσανόνε-Τρέντο ,110χλμ
Διαδρομή: Ινσμπρουκ-Μπρεσσανόν
Απόσταση: 90χλμ
η διαδρομή στο google maps : http://goo.gl/maps/Coa3h
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Ξημέρωμα στο Ίνσμπρουκ λοιπόν. Σήμερα ξέρω ότι έχω το πιο απαιτητικό κομμάτι της διαδρομής. Αρκετά (όχι πολλά) υψομετρικά που σε συνδιασμό με την κούραση των προηγούμενων ημερών με ανησυχούν λίγο κυρίως ως προς την ταλαιπώρηση του σώματος και των μυών που δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο να αναδομηθούν μέσα σε ένα βράδυ..
Δεν το πολυσκέφτομαι. Τρώω το πρωινό στο χοστελ, παίρνω μια πολυβιταμίνη, φορτώνω μπαγκάζια και ξεκινάω.
Είναι μια ηλιόλουστη μέρα!
Βρίσκω εύκολα τον παλιό δρόμο που οδηγεί στη Brenner (κάντε κλικ). Το πέρασμα της Βrenner είναι το πιο πολυσύχναστο ανάμεσα σε Αυστρία και Ιταλία. Το χαμηλό του υψόμετρο (μέγιστο 1300 μέτρα) το καθιστά προσβάσιμο ακόμα και το χειμώνα.
Μόλις αφήνω την πόλη ξεκινώ να ανεβαίνω με κορδέλες (ευτυχώς). Πάλι ήπια κλίση που σε συνδιασμό με τον 1ο δίσκο που δίνουν μια μέση ωρίαια των 15-17χλμ. Ο καλός καιρός και η καθαρή ατμόσφαιρα με τον καταγάλανο ουρανό βοηθούν σίγουρα.
Ο δρόμος που ακολουθώ όπως είπα και πιο πρίν είναι η παλιά εθνική. Η χάραξη του είναι σχεδόν παράλληλη με αυτή του σύγχρονου αυτοκινητόδρομου που χτίστηκε το 60'. Ευτυχώς όλοι σχεδόν οι οδηγοί IX και τα φορτηγά επιλέγουν το νέο δρόμο και αφήνουν εμάς που παίρνουμε τον παλιό ήσυχους.
Ο μοντέρνος δρόμος προσφέρει πανοραμική θέα καθως κινείται ψηλότερα και αυτό που εντυπωσιάζει είναι ο τρόπος κατασκευής του αφού δεν ισοπεδώνει το τοπίο απ όπου περνά αλλά είναι σχεδόν στο σύνολο του υπερυψωμένος (δείτε στις φώτο παρακάτω).
Το τοπίο είναι πανέμορφο αλλά όχι τόσο εντυπωσιακό όσο περίμενα. Δεν αντικρύζεις πολλά μεγάλα βουνά κινούμενος προς το νότο παρά μόνο κάποιες ψηλές κορυφές στον ορίζοντα.
Παντού γύρω κυριαρχούν τα λιβάδια του νότιου Τυρόλο.
Περνάω μέσα από όμορφα γραφικά χωριουδάκια απ όπου ανεφοδιάζομαι με νερό. ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ!
Στο σουπερμάρκετ βρήκα και μανούρι από το πατρίδα!
Ανεβαίνω σιγά σιγά που λέτε και σύντομα φτάνω στα σύνορα με Ιταλία όπου βρίσκεται η πόλη της Μπρέννερ καθώς και το ψηλότερο σημείο της διαδρομής στα 1340μέτρα.
Βγάζω φωτογραφιούλες στη μαρμάρινη στήλη που ορίζει τα σύνορα και αρχίζω να κατεβαίνω!
Και εκεί που έλεγα ότι ο δρόμος πλέον είναι στρωμένος με ροδοπέταλα τρώω μια ήττααα.
Φυσούσαν τρελά μπωφόρ από νότο προς βορρά που έκαναν την κατάβαση μαρτύριο. Δεν υπερβάλλω καθόλου. Ανέβαινα με 16χλμ και κατέβαινα με την ίδια ταχύτητα. Αν σταματούσα να κάνω πετάλι απλά ρόλαρα με 5χλμ. Αυτό το σκηνικό κράτησε μέχρι λίγο πρίν το Μπρεσσανόν όπου σε κάποιο σημείο το φαράγγι πλαταίνει και ο αέρας δεν ήταν τόσο δυνατός.
Gries??
φθηνή βενζίνη
πάρε φάτσα (είχαν τοπικές εκλογές οι τυρολέζοι)
μήνυμα κατά της εγκατάστασης ανεμογεννητριών
πάμε νότια!
η θέα από το μπάνιο του χόστελ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας