Αναρωτιώμουν που λέτε, τα τελευταία 4 χρόνια που κάνω ποδήλατο, πόσο μου έχει κοστίσει αυτή μου η αγάπη.
Πολλές φορές νιώθω τύψεις σκεφτόμενος ότι κάποιοι παλεύουν για το μεροκάματο και εγώ καβαλάω το ακριβό μου ποδήλατο και τα εξειδικευμένα παρελκόμενα και βολτάρω. Μπορώ όμως να βρώ μια δικαιολογία ώστε να μην νιώθω άσχημα? Αυτό που κάνω είναι απρόσιτο σε ένα μεροκαματιάρη? Σε κάποιον που δεν βρήκε έτοιμο τίποτα απο τους γονείς του?
Άθροισα λοιπόν το κόστος ποδηλάτων και ποδηλατικού εξοπλισμού (πχ αδιάβροχο, σακίδιο, φουσκωτήρα, κοντεράκι, τακάκια, ανταλλακτικά) που έχω αγοράσει από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ποδηλασία.
Θέλω να αποδείξω ότι η υγεία, η συντροφικότητα και η αγάπη για τη φύση συνδιάζονται, δεν κοστίζουν πολύ και είναι θέμα επιλογής του καθενός αν θα ξεκινήσει να ασχολείται και όχι (τόσο) θέμα οικονoμικών δυνατοτήτων. Οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει, αρκεί να το θέλει.
Πρέπει να παραδεχθώ ότι στα 24 μου, ξεκινώντας πίστευα ότι ένα καλό, και άρα ακριβό, ποδήλατο είναι απαραίτητο για να πάς βουνό. Έίχα πιστέψει το μάρκετινγκ. Σήμερα πιστεύω ότι τότε ήμουν απλά νέος και παραπλανημένος. Η θέληση και η αγάπη για αυτό που κάνεις είναι πάνω απ όλα. Είναι το 95%. Το 5% είναι το ποδήλατο και ο εξοπλισμός. Και το πιστεύω αυτό.
Λοιπόν για την ποδηλασία βουνού χρειάστηκα ακριβώς 1630 ευρώ. Και απο αυτά τα 1470 είναι το ποδήλατο. Πλέον θεωρώ ότι αυτή η αγορά δεν χρειαζόταν και ότι και με 300 ευρώ ποδήλατο την έκανα τη δουλειά (θα άλλαζε βέβαια η απόλαυση). Άλλα μυαλά τότε, άλλα μυαλά τώρα, σοφότερα τώρα..
Για την ποδηλασία δρόμου χρειάστηκα 950 ευρώ. Και τα 850 είναι το ποδήλατο. Σε αρκετές περιπτώσεις ο εξοπλισμός είναι κοινός και για το βουνό και για το δρόμο πχ κράνος, φουσκωτήρα.
Σύνολο? 2580 ευρώ. Πολλά? Σκεφτείτε ότι τόσο κάνει ένα μικρό σαραβαλάκι. Είναι τα μισά απ όσα δίνει κάποιος για ένα μικρό αξιοπρεπές μεταχειρισμένο. Και σχεδόν όλοι έχουν ,ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, ένα αυτοκίνητο.
2.580 ευρώ λοιπόν για 4 (και κάτι..) χρόνια. 645 ευρώ το χρόνο. Και ο εξοπλισμός και τα ποδήλατα θα βγάλουν σίγουρα τα διπλάσια ακόμα χιλιόμετρα. Δόξα το θεό, άμα τα προσέχεις δεν παθαίνουν τίποτα. Ούτε καύσιμα, ούτε τίποτα. Απλά εσύ και αυτό. Αυτό είναι εσύ. Κινείται με την ενέργεια σου. Καίει τα καύσιμα σου. Σε ρουφάει και είναι εθιστικό. Δεν υπάρχει η έννοια του κόστους όταν χτυπάει γρήγορα η καρδιά σου. Μόνο ψυχική δύναμη και εθισμός στην προσπάθεια που δίνεις.
Αχ, αυτά τα ποδήλατα. Μαζί τους διένυσα πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα και ένιωσα πρωτόγνωρα συναισθήματα πλαισιωμένα με μοναδικές εικόνες. Χιλιόμετρα με φίλους, χιλιόμετρα με κόπο και ιδρώτα. Χιλιόμετρα που τα βίωσες και τα προσπάθησες ένα-ένα. Κανένα δεν πέρασε έτσι. Κανένα δεν χαρίστηκε. Όλα σε συντροφεύουν και όλα τα θυμάσαι. Αξία για όλα αυτά? Ανεκτίμητη που λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι. Θα μπορούσα να πάρω κι ένα αμάξι μου λένε πολλοί. Ένα κουβά να με μεταφέρει. Χωρίς κόπο, χωρίς ιδρώτα, χωρίς προσπάθεια.. Απλά να με μεταφέρει. Προτιμώ να ζω όμως, παρά απλά να μετακινούμαι σαν μια ζωντανή αποσκευή.
Πολλές φορές νιώθω τύψεις σκεφτόμενος ότι κάποιοι παλεύουν για το μεροκάματο και εγώ καβαλάω το ακριβό μου ποδήλατο και τα εξειδικευμένα παρελκόμενα και βολτάρω. Μπορώ όμως να βρώ μια δικαιολογία ώστε να μην νιώθω άσχημα? Αυτό που κάνω είναι απρόσιτο σε ένα μεροκαματιάρη? Σε κάποιον που δεν βρήκε έτοιμο τίποτα απο τους γονείς του?
Άθροισα λοιπόν το κόστος ποδηλάτων και ποδηλατικού εξοπλισμού (πχ αδιάβροχο, σακίδιο, φουσκωτήρα, κοντεράκι, τακάκια, ανταλλακτικά) που έχω αγοράσει από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ποδηλασία.
Θέλω να αποδείξω ότι η υγεία, η συντροφικότητα και η αγάπη για τη φύση συνδιάζονται, δεν κοστίζουν πολύ και είναι θέμα επιλογής του καθενός αν θα ξεκινήσει να ασχολείται και όχι (τόσο) θέμα οικονoμικών δυνατοτήτων. Οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει, αρκεί να το θέλει.
Πρέπει να παραδεχθώ ότι στα 24 μου, ξεκινώντας πίστευα ότι ένα καλό, και άρα ακριβό, ποδήλατο είναι απαραίτητο για να πάς βουνό. Έίχα πιστέψει το μάρκετινγκ. Σήμερα πιστεύω ότι τότε ήμουν απλά νέος και παραπλανημένος. Η θέληση και η αγάπη για αυτό που κάνεις είναι πάνω απ όλα. Είναι το 95%. Το 5% είναι το ποδήλατο και ο εξοπλισμός. Και το πιστεύω αυτό.
Λοιπόν για την ποδηλασία βουνού χρειάστηκα ακριβώς 1630 ευρώ. Και απο αυτά τα 1470 είναι το ποδήλατο. Πλέον θεωρώ ότι αυτή η αγορά δεν χρειαζόταν και ότι και με 300 ευρώ ποδήλατο την έκανα τη δουλειά (θα άλλαζε βέβαια η απόλαυση). Άλλα μυαλά τότε, άλλα μυαλά τώρα, σοφότερα τώρα..
Για την ποδηλασία δρόμου χρειάστηκα 950 ευρώ. Και τα 850 είναι το ποδήλατο. Σε αρκετές περιπτώσεις ο εξοπλισμός είναι κοινός και για το βουνό και για το δρόμο πχ κράνος, φουσκωτήρα.
Σύνολο? 2580 ευρώ. Πολλά? Σκεφτείτε ότι τόσο κάνει ένα μικρό σαραβαλάκι. Είναι τα μισά απ όσα δίνει κάποιος για ένα μικρό αξιοπρεπές μεταχειρισμένο. Και σχεδόν όλοι έχουν ,ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, ένα αυτοκίνητο.
2.580 ευρώ λοιπόν για 4 (και κάτι..) χρόνια. 645 ευρώ το χρόνο. Και ο εξοπλισμός και τα ποδήλατα θα βγάλουν σίγουρα τα διπλάσια ακόμα χιλιόμετρα. Δόξα το θεό, άμα τα προσέχεις δεν παθαίνουν τίποτα. Ούτε καύσιμα, ούτε τίποτα. Απλά εσύ και αυτό. Αυτό είναι εσύ. Κινείται με την ενέργεια σου. Καίει τα καύσιμα σου. Σε ρουφάει και είναι εθιστικό. Δεν υπάρχει η έννοια του κόστους όταν χτυπάει γρήγορα η καρδιά σου. Μόνο ψυχική δύναμη και εθισμός στην προσπάθεια που δίνεις.
Αχ, αυτά τα ποδήλατα. Μαζί τους διένυσα πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα και ένιωσα πρωτόγνωρα συναισθήματα πλαισιωμένα με μοναδικές εικόνες. Χιλιόμετρα με φίλους, χιλιόμετρα με κόπο και ιδρώτα. Χιλιόμετρα που τα βίωσες και τα προσπάθησες ένα-ένα. Κανένα δεν πέρασε έτσι. Κανένα δεν χαρίστηκε. Όλα σε συντροφεύουν και όλα τα θυμάσαι. Αξία για όλα αυτά? Ανεκτίμητη που λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι. Θα μπορούσα να πάρω κι ένα αμάξι μου λένε πολλοί. Ένα κουβά να με μεταφέρει. Χωρίς κόπο, χωρίς ιδρώτα, χωρίς προσπάθεια.. Απλά να με μεταφέρει. Προτιμώ να ζω όμως, παρά απλά να μετακινούμαι σαν μια ζωντανή αποσκευή.
είσαι θεός λέω 'γω και πολύ respect! άντε, καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με την προσέγγισή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόσφατα ξόδεψα αρκετά χρήματα για την αγορά ενός mtb που σίγουρα αδικείται στα χέρια μου.
Ερωτοχτυπήθηκα όμως και οι αντιστάσεις μου εξαφανίστηκαν.
Στην αρχή (και με τις γνωστές ατάκες διαφόρων περί πεταμένων χρημάτων) στενοχωριόμουν.
Το γεγονός όμως ότι έχω αστείρευτη όρεξη για ποδηλασία (την οποία μετέφερα και στα παιδιά μου) με κάνει να πιστεύω ότι τα χρήματα αυτά ήδη πιάνουν τόπο.
Σαν επαγγελματίας μουσικός έχω δικαιολογήσει στον εαυτό μου πανάκριβες αγορές εξοπλισμού που σε αρκετές περιπτώσεις κάθεται και σκονίζεται αιωνίως.
Αυτή τη φορά ξόδεψα χρήματα για κάτι που σκονίζεται συχνά αλλά... στο βουνό!
tasman είμαι σίγουρος ότι θα βγάλεις και το τελευταίο ευρώ που έδωσες για την ποδηλατούμπα σου. Βόλταρε και βγάζε και καμιά φωτογραφία να χαζεύουμε και να ταξιδεύουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήCorto άλλο ένα μήνυμα σαν το δικό σου και θα το καβαλήσω επίσημα το καλάμι, χεχε
Γεία σας παίδες και καλές μας βόλτες!