Είναι απίστευτο το πόσο κοντά στην Πάτρα είναι αυτό το μέρος αλλά και πόσο απομονωμένο και άγνωστο ταυτόχρονα.
Η είσοδος στο φαράγγι γίνεται μέσα από το πάρκινγκ που βρίσκεται κάποιες δεκάδες μέτρα πρίν τον υδροηλεκτρικό σταθμό του Γλαύκου (όπου βρίσκεται η βρύση και 2-3 ψησταριές/ταβέρνες).
Περνάς μέσα από το πάρκινγκ λοιπόν και βγαίνεις στο χωματόδρομο που πηγαίνει παράλληλα με το ποτάμι. Μετά από 500 μέτρα υπάρχει μια διχάλα και εκεί ακολουθούμε το δρόμο που ανεβαίνει προς τα δεξια και φτάνουμε βαθιά στο φαράγγι. Ο δρόμος σε πολλά σημεία γεμάτος πέτρες και κροκάλες. Για να πάτε καβάλα μέχρι το τέρμα θέλετε ποδήλατο βουνού. Όποιοι πάνε με ποδήλατα πόλης απλά θα πάνε περπατώντας όπου δεν πάει το ποδήλατο.
Tο πιο εντυπωσιακό στό όλο πανέμορφο σκηνικό του φαραγγιού ήταν οι ολότελα λευκοί βράχοι στην κοίτη του ποταμού. ΄΄Εφτασα γύρω στις 6 το απόγευμα και όταν κατέβηκα στο ποτάμι τυφλωνόμουν από τις ανακλάσεις πάνω στις ξεξασπρες πέτρες. Πραγματικά μοναδικό θέαμα που δεν αποτυπώνεται στις φωτογραφίες.
Η διάχυση του φωτός λόγω της χαμηλής υγρασίας ήταν απλά μοναδική. Πλούσιο, ζεστό φως που όσο χαμήλωνε ο ήλιος γινόταν πιο βαθύ και πυκνό.
Σήμερα ήταν καιρός φθινοπώρου με ήλιο καλοκαιρινό και γι αυτό ο ουρανός ήταν πιο μπλέ από ποτέ και τα δέντρα πιο πράσινα από ποτέ. Άντε να το ξαναδούμε σύντομα το φαινόμενο.
H διαδρομή στο mapmyride: http://www.mapmyride.com/routes/view/474352994
και το αρχείο kml:
https://drive.google.com/file/d/0B1DWu_QMFa5YdVRDU3U2dDhtOHc/edit?usp=sharing
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας