Καλώς ήλθατε στο koliri84





Ένα μπλογκ με άξονα το ποδήλατο

Πρόσφατα δημιούργησα και μια πιο λειτουργική έκδοση: koliri84.weebly.com (alternative address)

Contact: takstef@yahoo.com

Amsterdam-Venice (προετοιμασία)

Ένα ταξίδι που είχα στο μυαλό μου καιρό. Αρχικά σκεφτόμουν το Βενετία-Άμστερνταμ γιατί σκόπευα να μείνω μόνιμα Άμστερνταμ αλλά οι περιστάσεις με ανάγκασαν να πετάξω μέχρι την Ολλανδία για να κάνω το νέο ξεκίνημα μου πρώτα.

Το ταξίδι λοιπόν ερχόταν στο μυαλό μου όσο ήμουν επάνω όταν σκεφτόμουν ότι θέλω να περάσω την άνοιξη στην Ελλάδα. Έλεγα από μέσα μου μεταξύ σοβαρού και αστείου μήπως το κάνω με το ποδήλατο.  Έτσι λοιπόν άρχισα να το ψάχνω...

Σχεδιασμός διαδρομής κ πλάνο ταξιδιού
 Έκατσα ένα βράδυ στο mapmyride και χάραξα αρκετά πρόχειρα μια διαδρομή που κινούνταν διαγώνια προς τα νοτιοανατολικά ώστε να φτάσω το συντομότερο Βενετία και η οποία θα περνούσε κοντά από μεγάλες πόλεις (για τη διαμονή μου-βλ.παρακάτω).
 Μόνη εξαίρεση αποτελούσε το πέρασμα από το Μόναχο όπου και έκανα μια "γωνία" για να επισκεφθώ την πόλη.

η διαδρομή στο google earth. Κάθε πόλη που φαίνεται είναι και στάση για το βράδυ.

 Το αρχικό σχέδιο ήταν να κάνω camping αλλά μετά από υπολογισμούς κατέληξα ότι για 11 μέρες ταξίδι (σύντομο) η διαφορά στο κόστος ανάμεσα σε χόστελ και σκηνή θα ήταν μικρή.
 Αν προσθέσεις δε το χρόνο που θα γινόταν το ταξίδι (Απρίλης = άστατος καιρός στην Ευρώπη) το έξτρα φορτίο λόγω σκηνής, υποστρώματος κλπ καθώς και το χρόνο και κόπο που απαιτεί το στήσιμο και ξεστήσιμο τότε η σκέψη για κάμπινγκ πάει περίπατο χωρίς τύψεις.
 Για τη διαμονή λοιπόν έπρεπε να βρώ χόστελ, και επειδή χόστελ βρίσκεις κατά κύριο λόγο σε μεγάλες πόλεις αναγκαστικά η στάση μου για ύπνο θα γινόταν σε μια τέτοια πόλη.

Το μήκος της διαδρομής που μου έβγαλε το mapmyride ήταν 1560 χλμ. Είπα ότι γύρω στα 100χλμ την ημέρα θα ήταν ικανοποιητικός ρυθμός. Βγαίνουν και στρογγυλά 15 μέρες , μια χαρά.
Αλλά οι μεγάλες πόλεις που έιχαν ξενώνες-χόστελ κάποιες φορές τύχαινε και ήταν κοντά αναμεταξύ τους και άλλες μακριά. Όπότε είχα να επιλέξω ή να μείνω σε ένα "φθηνό" ξεχοδοχείο σε κάποια κωμόπολη και να έσκαγα 40-60 τη βραδιά ή να σπάσω το αρχικό πλάνο για 100χλμ τη μέρα και να το  σχεδιάσω με βάση την οικονομική διαμονή..
 Επειδή είμαι νέος (σχετικά) και άφραγγος (απόλυτα) αποφάσισα να κάνω περισσότερα χλμ ανά ημέρα, αφού η καρδούλα μου αντέχει, ώστε να μείνω εντός προυπολογισμού.
Το κυνήγι των χόστελ έσπασε το ταξίδι σε 12 μέρες από 15 που ήταν αρχικά. Πολλές μέρες η απόσταση που έπρεπε να διανύσω ήταν πάνω από 140-150χλμ. Δυνατό να καλυφθεί αλλά δεν ήξερα αν θα άντεχα να το κάνω συνεχόμενα κάθε μέρα φορτωμένος και με μπαγκάζια. Αυτό θα το έβλεπα στην πράξη. Για παράδειγμα, την πρώτη μέρα μέχρι το Ναιμέχεν (την κοντινότερη μεγάλη πόλη ανατολικά και κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία ) η απόσταση ήταν 115χλμ περίπου ενώ την δεύτερη μέρα από το Ναιμέχεν μέχρι την Κολωνία ήταν 163χλμ.

Το πλάνο λοιπόν για το ταξίδι ήταν το εξής:
1η μέρα:Αμστερνταμ-Ναιμέχεν ,113χλμ
2η:Ναιμέχεν-Κολωνία ,166χλμ
3η:Κολωνία-Κόμπλενζ ,112χλμ
4η:Κόμπλενζ-Μάνχαιμ ,155χλμ
5η:Μάνχαιμ-Στουτγγάρδη ,150χλμ
6η:Στουτγγάρδη-Ούλμ ,98χλμ
7η:Ούλμ-Μόναχο ,162χλμ
8η:Μόναχο-Ίνσμπρουκ ,150χλμ
9η:Ίνσμπρουκ- Μπρεσσανόνε ,93χλμ
10η:Μπρεσσανόνε-Τρέντο ,110χλμ
*11η:Τρέντο-Βερόνα 130χλμ
*12η Βερόνα-Βενετία 140χλμ
Σύνολο: 12 μέρες

*Τελικά τις 12 μέρες τις έκανα 11 κάνοντας υπερπροσπάθεια την προτελευταία μέρα και ακολουθώντας εναλλακτική διαδρομή μέσω Bassano αντί για Βερόνα έφτασα στη Βενετία αυθημερόν από το Τρέντο καλύπτοντας 182χλμ (τα πιο πολλά από την αρχή του ταξιδιού).
Oπότε
11η μέρα Τρέντο-Βενετία = 182χλμ

Τα χλμ που αναφέρω παραπάνω για την κάθε ημέρα είναι αυτά που έγραψε το κοντέρ μετά το πέρας της κάθε μέρας και όχι από το mapmyride. Mόνο στην 11η * και 12η* παραθέτω τα χλμ από το site.


Mορφολογία εδάφους

Ως προς τα υψομετρικά και το ανάγλυφο του εδάφους μπορώ να σας πώ ότι δεν ασχολήθηκα παρά μόνο για το τμήμα των Άλπεων. Η πορεία που χάραξα έγινε με κριτήριο την μικρότερη απόσταση ανάμεσα στις πόλεις και όχι για παράδειγμα την αποφυγή λόφων ή βουνών. Εξάλλου η δυτική ευρώπη είναι κατά κύριο λόγο επίπεδη και αυτό το είδα και στην πράξη μέχρι το Μόναχο με εξαίρεση την περιοχή της Στουτγκάρδης όπου βρίσκονται τα μαύρα δάση και υπάρχουν αρκετοί μεγάλοι λόφοι που δεν μπορείς να αποφύγεις.
 Είναι αρκετά βολικό επίσης το να ακολουθήσεις τον Ρήνο στην πορεία προς το νότο. Υπάρχουν δρόμοι που πηγαίνουν παράλληλα με το ποτάμι και είναι δώρο θεού.
Κάθε πρωί λοιπόν όταν καβαλούσα το κουρσί ήξερα πάνω κάτω τα χλμ μέχρι τον επόμενο σταθμό αλλά το πως θα ήταν αυτά τα χλμ ήταν ολότελα έκπληξη.


 Το να μη γνωρίζω το αν η διαδρομή είχε σκαμπανευάσματα με άγχωνε λίγο αλλά μου έδινε και κίνητρο να κινούμαι γρήγορα σκεφτόμενος το άγνωστο που θα ακολουθούσε, το οποίο μπορεί να ήταν απαιτητικό και να απαιτούσε περισσότερο χρόνο απ όσο υπολόγιζα.
 Περισσότερα για το ανάγλυφο στην ανασκόπηση του ταξιδιού.



Υλοποίηση διαδρομής

Αυτό που βλέπετε παραπάνω είναι το γενικό πλάνο. Όταν είσαι στο δρόμο όμως θέλεις κάτι συγκεκριμένο.
Για παράδειγμα το Ναιμέχεν- Κολωνία με το ποδήλατο είναι αρκετά πιο πολύπλοκο απ ότι φαίνεται. Δεν μπορείς να μπείς σε αυτοκινητόδρομο και να ακολουθήσεις τις ταμπέλες. Πρέπει να κινηθείς μέσα από τα χωριά και το επαρχιακό οδικό δίκτυο. Και σε αυτούς τους δρόμους η πρώτη ταμπέλα για Κολωνία που θα δείς θα είναι 20χλμ πρίν την πόλη.
 Αυτό που έκανα ήταν να κάτσω και να καταγράψω σε ένα txt όλα τα μεγάλα χωριά και κωμοπόλεις που θα περνούσα στο δρόμο το ένα μετά το άλλο μαζί με τις ονομασίες των δρόμων και κάποιες σημειώσεις όπου χρειάζεται. Είναι αρκετά πιο εύκολο απ ότι ακούγεται. Απλά ανόιγεις τη διαδρομή στο earth, το maps ή το mapmyride και κάνεις copy- paste. Ύστερα εκτυπώνεις τα txt και έχεις ένα πλάνο που ακολουθείς.

Σε αυτό το σημείο να αναφέρω το πιο σημαντικό εργαλείο που είχα στη διάθεση μου κατά την διάρκεια του ταξιδιού. Το κινητό μου με τους χάρτες Νokia και την ενσωματωμένη κεραία για gps.
 Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι είχα δωρεάν καθοδήγηση παντού χωρίς να έχω ανάγκη σύνδεσης στο ίντερνετ και με μεγάλη αυτονομία καθώς η μικρή οθονούλα του 6720 και η αξιοπρεπής μπαταρία του επέτρεπαν χρήση σχεδόν 2 ημερών για καθοδήγηση πριν την ανάγκη για επαναφόρτιση.
Ιδού το θηρίο (φώτο μετά το πέρας του ταξιδιού)




Το επόμενο βήμα μετά τα txt-μπούσουλες ήταν να φτιάξω την διαδρομή λεπτομερώς στους χάρτες του κινητού. Άνοιγα δηλαδή τους χάρτες στη συσκευή και σε κάθε χωριό ή πόλη που θα περνούσα έβαζα ένα τοπόσημο(placemark). Κάνοντας αυτή τη διαδικασία για όλες τις μέρες και για όλα τα χωριά και πόλεις που περνούσα είχα δημιουργήσει στην ουσία την διαδρομή στο κινητό μου. Μετά αυτό που είχα να κάνω ήταν να πηγαίνω στο επόμενο σημάδι στο χάρτη.
 Αυτό που έπαιρνε λίγο χρόνο ήταν να αποφύγεις τους μεγάλους δρόμους που το λογισμικό του mapmyride έχει την τάση να προτιμά.
 Μπορώ να πώ ότι με την μέθοδο των σημείων στους χάρτες του κινητού η όλη υπόθεση είχε γίνει παιχνίδι. Μέσα στις πόλεις ήθελε λίγη παραπάνω προσοχή.
 Είχα αγοράσει και ένα μεγάλο χάρτη της Γερμανίας για να έχω μαζί μου αλλά αποφάσισα να μην τον πάρω τελικά όταν ξεκίνησα. Πραγματικά θα μου ήταν άχρηστος. Όταν έχεις μια διασταύρωση στη μέση του πουθενά χωρίς σήμανση ο χάρτης δε σου προσφέρει τίποτα. Και η Γερμανία ήταν γεμάτη από τέτοιες διασταυρώσεις.
Να σημειώσω ότι για παν ενδεχόμενο είχα και μια έξτρα μπαταρία για το κινητό.




Ποδήλατο

Το όχημα που θα χρησιμοποιούσα για το ταξίδι θα ήταν το κουρσάκι που είχα αγοράσει στο Άμστερνταμ από ένα πολυκατάστημα αθλητικών ειδών (Decathlon) με την προκαταβολή από τον πρώτο μου μισθό. Πληρώθηκα 417 ευρώ και έσκασα 399 για το btwin.  Ήταν ίσως βεβιασμένη κίνηση δεδομένης της οικονομικής μου κατάστασης εκείνη την περίοδο αλλά η αναβάθμιση από ένα σάπιο city bike σε ένα τίμιο κουρσάκι ήταν κάτι που το είχα ανάγκη. Εκείνη την περίοδο δούλευα σε ένα εργοστάσιο στα περίχωρα της πόλης και έκανα κοντά 70χλμ τη μέρα commute. To έβλεπα σαν ιδανικό τρόπο να παραμείνω fit. Αλλά κάνοντας το για 3 βδομάδες με το μονοτάχυτο θα κατέληγα σε νοσοκομείο σύντομα. 

 Βtwin triban 3 λοιπόν (η btwin είναι brand name του Decathlon. Eίναι κάτι σαν προιόντα ιδιωτικής ετικέτας με αρκετά χαμηλότερες τιμές από τον ανταγωνισμό και περιλαμβάνει προιόντα από σαμπρέλες και φουσκωτήρες μέχρι τσάντες, τροχούς και ποδήλατα).
 Το κουρσάκι είχε κάρμπον πηρούνι, χειριστήρια και σαζμάν shimano 2300,5 χρόνια εγγύηση και το κυριότερο, υποδοχές για σχάρα!  Κελεπούρι, ιδανικά αν σκεφτείς ότι άλλα κουρσάκια σε αυτή την τιμή στην Ολλανδία είχαν είτε σιδερένιο πηρούνι είτε  no name εξαρτήματα και χειριστήρια στο σκελετό(!).
Ιδού το θηρίο:

(Η παραπάνω φώτο απεικονίζει το ποδήλατο την προηγούμενη μέρα από την αναχώρησή μου)


Εξοπλισμός για το ποδήλατο

Επειδή όπως σαν είπα το ταξίδι αυτό με τριβόλιζε καιρό είχα αρχίσει να εξοπλίζομαι για αυτό
χωρίς να έχω οριστικοποιήσει την απόφαση να το κάνω (!).  Σκεφτόμουν όμως ότι κάθε αγορά γύρω από αυτό θα με δέσμευε κατά κάποιο τρόπο να το πραγματοποιήσω.
  
-Το πρώτο πράγμα που πήρα ήταν μία σχάρα γύρω στο Σεπτέβρη. Μετά από λίγο ψάξιμο είδα ότι υπήρχαν σχάρες που ζύγιζαν από 400γρ εως 1,5 κιλά. 
Επέλεξα μια Atran velo elite στα 420 γρ η οποία είναι από τις ελαφρύτερες τις αγοράς και παραδόξως κόστιζε μόλις 19 ευρώ!

- Τον επόμενα μήνα αγόρασα 2 πλαινές τσάντες (pannier bags) πάλι από το decathlon. 
Δεν ήταν αδιάβροχες αλλά έιχαν ανακλαστικά και έδειχναν ποιοτικές. Στην ετικέτα έγραφε ότι είχαν χωρετικότητα 15 λίτρα έκαστη. Κόστισαν 35 ευρώ. 

-Iμάντες για τη σχάρα (5 ευρώ)

λίγα λεπτά πριν την εκκίνηση!
ελπίζω να την έκλεισα την πόρτα...



-Τον Μάρτη έβάλα νέα ελαστικά. Κριτήριο για την επιλογή ήταν η διάρκεια ζωής και η αντοχή στις καταπονήσεις. Κατέληξα στα vittoria rubino καθώς "δείχνουν" να είναι φτιαγμένα για αρκετά χιλιόμετρα  δίχως να είναι ευαίσθητα όπως τα slick. 
Τα πήρα σε πορτοκαλί απόχρωση προς τιμή της Ολλανδίας που με φιλοξένησε τόσο καιρό.
Το σετ κόστισε 28 ευρώ.

-Πάνω από τις πλαινές τσάντες  τοποθέτησα το σακίδιο που κυκλοφορούσα στην πόλη. Το έχω αρκετά χρόνια και τό έφερα μαζί μου από Ελλάδα. Έχει περάσει χειμώνες στο Παναχαικό και καλοκαίρια στην Πηνεία. Ήταν κόκκινο και έχει γίνει ροζ το δόλιο αλλά αντέξε! Το έδεσα με τους ιμάντες από τις πλαινές τσάντες.

- 2 παγουροθήκες και 2 παγούρια πάλι btwin. Kόστος 12 ευρώ. Το λευκό παγούρι και η λευκή παγουροθήκη κόστιζαν 5 και 4 ευρώ αντίστοιχα ενώ τα μωβ αδελφάκια τους μόλις 1.5 ευρώ το καθένα. Ήταν σε προσφορά λογικά λόγω χρώματος και την άδραξα, χεχε.

- Μια αναβάθμιση που θα έκανα ανεξαρτήτως του ταξιδιού ήταν η σέλα καθώς αυτή που φορούσε το ποδήλατο ήταν απαράδεκτη. Έβαλα λοιπόν μια Selle Italia Q-Bik Flow  στα 30 ευρώ.

-Ένα απλό κοντεράκι Sigma 906 με trip time στα 20 ευρώ
(Όπως και τη σέλα  το αγόρασα ανεξάρτητα από το ταξίδι).

-Τέλος όπως ήταν λογικό έβαλα νέα τακάκια φρένων. 4 τακάκια shimano ultegra στα 17 ευρώ. Τα αντίστοιχα btwin έκαναν 12 ευρώ και έδειχνα ίδια αλλά είπα να μη ρισκάρω. Εκ των υστέρων έμαθα ότι τελικά δεν έχουν καμία διαφορά στην απόδοση. 




Ρουχισμός-Εξάρτηση

 Ανέβηκα καλοκαίρι του 2012 επάνω και λόγω εποχής έβρισκα πολλά ποδηλατικά σε προσφορά. Καλοκαιρινά κολάν και μπλουζάκια. Πήρα κάμποσα και τα χρησιμοποιούσα στις εξορμήσεις μου στας εξοχάς της Ολλανδίας και έμεινα υπερ-ικανοποιημένος. Οπότε κατέληξα ότι θα με βολέψουν και για το ταξίδι.
 Το φθινοπωρο αγόρασα μακρυμάνικο ισοθερμικό, αδιάδροχο παντελόνι και τζάκετ.
Στο ταξίδι πήρα 2 κοντά κολάν, 2 κοντομάνικες μπλούζες, 1 μακρυμάνικο ισοθερμικό, 2 ζευγάρια ποδηλατικές κάλτσες, το αδιάβροχο τζάκετ και το αδιάβροχο παντελόνι. Εκ των υστέρων μπορώ να σας πώ ότι με κάλυψαν πλήρως. Τα ρούχα ήταν άνετα και δεν παρουσίασαν σημάδια φθοράς.
Με 55 ευρώ περίπου καθάρισα και ήμουν άνετος.

- Παπούτσια Shimano MT33 MTB SPD στα 65 ευρώ
- Πενταλ Shimano M530 SPD Trail  στα 30 ευρώ.
 -Κράνος από το decathlon ,17 ευρώ.

Από ρούχα για να "κυκλοφορώ" στις πόλεις που έφτανα είχα μόνο μια φόρμα, ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και ένα λεπτό μπουφάν/ζακέτα. Αρκούσαν.



Εργαλεία-Αναλώσιμα-Ανταλλακτικά

Ξεκινάμε από τα αυτονόητα.
-Φουσκωτήρα που να μπορεί να δίνει αρκετά bar για τα κουρσάδικα ελαστικά.
-Πολυεργαλείο με κλειδιά άλεν και κατσαβίδια.
-Μπαλώματα, σαμπρέλες, κουτάλια. (κουβαλούσα 6 σαμπρέλες και στο τέλος δε χρησιμοποίησα καμία!)
-Εξωλκέας και power link σε περίπτωση που χρειαστεί να αντικατασταθεί σύνδεσμος στην αλυσίδα.
-Λιπαντικό σπρέι (Είχα ένα wd 40. Δεν είναι το ιδανικό για την αλυσίδα λόγω του ότι δεν είναι αρκετά παχύρευστο και δεν μένει πάνω της για πολύ. Έχει χαμηλό ιξώδες που λέμε και στο χωριό μου αλλά αυτά είναι λεπτά γράμματα για μένα ).
-'Ενα φυλαχτό για το "μάτι"...
Μπορεί να έχω ξεχάσει κάτι από τη λίστα.Θα ξανατσεκάρω :)

Φαγητό-Συμπληρώματα

Ο όρος συμπληρώματα το ξέρω ότι δεν ακούγεται ωραία αλλά πρόκειται απλά για πολυβιταμίνες με σίδηρο,μαγνήσιο και μέταλλα. Είναι λογικό όταν καταπονείς το σώμα σου με τέτοιους ρυθμούς και παρατεταμένα να πρέπει να το βοηθήσεις αλλιώς θα πάθει ζημιά. 
2 βιταμινούλες (πρωί και βράδυ) για να γεμίσουν οι αποθήκες και να τονωθεί το σώμα μαζί με το φαγητό πιστεύω είναι καλός συνδιασμός.
 Eπίσης δεν υπάρχει ο χρόνος και η ευχέρεια για πλήρη γεύματα όπως στο σπίτι. Προσπαθείς να τρως απ όλα αλλά είναι δύσκολο να κουβαλάς όλα όσα πρέπει να φας. 
 Το σχέδιο για το φαγητό μου ήταν  μπάρες δημητριακών και μαύρο ψωμί με  φυστικοβούτηρο.
Οι μπάρες προσφέρουν γρήγορη ενέργεια και βολεύουν για όταν είσαι πάνω στο ποδήλατο ενώ το φυστικοβούτηρο με το μαύρο ψωμί, όταν συνδιάζονται, είναι πηγή πλήρους πρωτείνης (αντίστοιχης του κρέατος). Άσε που  περιέχει και πολλές (πολλές όμως) θερμίδες.
Όταν έφτανα σε κάμια κωμόπολη θα έτρωγα κάτι φρέσκο, πχ σάντουιτς ή κεμπάπ για λίγη γεύση ρε παιδί μου. Αυτά τα κεμπάπ. Πόσο τούμπανο φαί!


 Επίσης κάτι που βόλευε και το ανακάλυψα στο δρόμο ήταν το cottage cheese. Ένα κυπελλάκι περιέχει 25γρ πρωτείνης, είναι γεμάτο ασβέστιο και είναι και φρέσκο (άσε που στη Γερμανία και την Αυστρία είναι πάμφθηνο).
 Έλεγα να χρησιμοποιώ και energy bars αλλά η κάθε μια κόστιζε πάνω από 1.5 ευρώ. Θα ανέβαινε το μπάτζετ κατά πολύ. Μια χαρά  ήταν και τα cereal bars του LIDL (έφαγα κάμποσα κιλά)
 Τέλος απαραίτητο ήταν να έχω ταμπλέτες ισοτονικού για να προσθέτω στα παγούρια μου κάθε φορά που τα γέμιζα. Οι ταμπλέτες βολεύουν πολύ. Οι ηλεκτρολύτες βοηθούν ώστε να αποφευχθούν οι κράμπες καθώς και το "σούρωμα" από την απώλεια αλάτων μέσω του ιδρώτα.
 Χάρη στις ταμπλέτες δεν έπαθα ούτε μια φορά κράμπα ή τράβηγμα σε όλο το ταξίδι. Καλό ε? Σίγουρα βοήθησε και το μαγνήσιο που έιχαν οι πολυβιταμίνες και το οποίο δρα αποτρεπτικά στις κράμπες.

Αυτά για τώρα (θα ανανεώνω με περισσότερες πληροφορίες με τον καιρό).

                                                                I am going back home!








  

4 σχόλια:

Αφήστε το σχόλιό σας

Πρόσφατα

Recent Posts Widget

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Πνευματικά δικαιώματα

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη, σύμφωνα με την κείμενη Ελληνική νομοθεσία σχετικά με την πνευματική ιδιοκτησία, όπως ισχύει κάθε φορά.