Προχθες, 9 Γεναρη του 2012, εκανα τη διαδρομη Πυργος- Πατρα με την κουρσα μου. Ηταν 100 χιλιομετρα που εχω διανυσει πολλες φορες στο παρελθον με αυτοκινητο. Με το ποδηλατο ομως τα πραγματα ηταν διαφορετικα. Οχι απο αποψη κοπου και κουρασης, αλλα απο το πως εγω σαν ταξιδιωτης αντιλαμβανομαι τη διαδρομη. Με το να κινουμαι με 25 χλμ την ωρα αντι για 100 χλμ εχω αυτοματως τεσσερις φορες περισσοτερο χρονο για να παρατηρησω το τοπιο γυρω μου. Η διαφορα ειναι μεγαλη και αποτυπωνεται πολυ καθαρα στις φωτογραφιες μου , που πολλοι οπως ξερω αγαπατε. Δεν θεωρω οτι ειμαι καλλιτεχνης, αλλα οτι πολυ απλα χαρη στο ποδηλατο βρισκομαι στο σωστο μερος τη σωστη στιγμη. Και οταν δεις τη στιγμη, στο δευτερολεπο ξεκαβαλας και τραβας. Μια πολυτελεια που δεν εχεις ουτε με αυτοκινητο, ουτε με μηχανη. Με το ποδηλατο εχεις και το χρονο να παρατηρησεις και την ευχερεια να σταματησεις. Ουτε εμποδιζεις κανενα, ουτε τιποτα. Βλεπεις, Σταματας, Τραβας χωρις κανενα ενδιασμο, ειτε μεσα στην πολη, ειτε στην εξοχη.
Που λετε, στη διαδρομη απο Πυργο τραβηξα καποιες καταπληκτικες ληψεις τον Ερυμανθο και το φεγγαρι. Η ατμοσφαιρα ειχε μια απιστευτη διαυγεια. Σπανια ο Ερυμανθος φαινεται τοσο καθαρα απο την Εθνικη. Ηταν ενα πανεμορφο θεαμα. Και οσοι βρισκονταν στο αμαξι σιγουρα δεν θα παρατηρησαν αυτο το σπανιο φαινομενο. Εγω απολαυσα το καταλευκο βουνο πανω απο το κουρσι μου, το χορτασα και το αποθανατησα.
Οτι ισχυει για τον Ερυμανθο ισχυει και για το φεγγαρι που εμφανιζοταν σιγα σιγα πισω απο το Παναχαικο. Μονο σε 2-3 σημεια μπορουσε καποιος να το δει απο καλη γωνια και να το αποθανατισει. Σημεια χωρις κτιρια, δεντρα ή καλωδια να εμποδιζουν. Ενα τετοιο σημειο ηταν στη γεφυρα του γλαυκου, και ουτε καν σε ολο της το μηκος! Αν στεκοσουν στη μεση ειχε απροσκοπτη θεα προς το σπανιο φαινομενο. Και μονο ενας φωτογραφος με ποδηλατο θα μπορουσε να τραβηξει μια τετοια ποζα. Λογω του μεσου και μονο του μεσου.
Και οι φωτογραφιες απο το βουνο που πολλοι εχετε θαυμασει. Μονο με την ταχυτητα των 10χλμ την ωρα εχεις χρονο να παρατηρησεις, να αφομοιωσεις και να επεξεργαστεις τις εικονες που εν τελει θα αποθανατισεις με τη μηχανη σου. Το ποδηλατο σου δινει την πολυτελεια του χρονου αλλα και της απλοτητας που το διεπει. Οπως ειπα και πιο πανω, απλα ξεκαβαλας και κλικ. Ουτε τζαμια, ουτε πορτες, ουτε παρκαρισμα.Κανενας ενδιασμος! Μονο το κλικ. Τιποτα δεν σε χωριζει απο την αποτυπωση αυτου που βλεπεις και τιποτα δεν σε εμποδιζει πανω στην ποδηλατουμπα σου.
Οταν εβγαζα τη φωτογραφια που που παραθετω πιο κατω, με το φεγγαρι, σταματησε μια κυρια γυρω στα 50, με το ποδηλατο της και ηρθε να μου μιλησει. Και μου ειπε ακριβως αυτα που σας περιγραφω παραπανω. Ειπε αυτολεξη, οτι μονο εμεις μπορουμε να απολαυσουμε τετοιες στιγμες. Ολοι οι αλλοι βιαζονται! Δεν εχουν χρονο να δουν αυτο που εγω και συ απολαμβανουμε. Κοιτουν το δρομο και εχουν τα ματια τους τεσσερα. Εμεις ομως, απλα σταματαμε και χαζευουμε. Και απολαμβανουμε εικονες που μας συντροφευουν στις ζωες μας. Πολυ σωστα τα ειπε η κυρια. Και ελπιζω να μπει στο μπλογκ μου και να δει τι φωτογραφια του φεγγαριου που απολαυσαμε μαζι.
Παραθετω καποιες εικονες, που μονο με ποδηλατο μπορεις να "αντιληφθεις" και να τις κανεις φωτογραφιες. Απο εικονες σε μαγεια διαρκειας.
Που λετε, στη διαδρομη απο Πυργο τραβηξα καποιες καταπληκτικες ληψεις τον Ερυμανθο και το φεγγαρι. Η ατμοσφαιρα ειχε μια απιστευτη διαυγεια. Σπανια ο Ερυμανθος φαινεται τοσο καθαρα απο την Εθνικη. Ηταν ενα πανεμορφο θεαμα. Και οσοι βρισκονταν στο αμαξι σιγουρα δεν θα παρατηρησαν αυτο το σπανιο φαινομενο. Εγω απολαυσα το καταλευκο βουνο πανω απο το κουρσι μου, το χορτασα και το αποθανατησα.
Οτι ισχυει για τον Ερυμανθο ισχυει και για το φεγγαρι που εμφανιζοταν σιγα σιγα πισω απο το Παναχαικο. Μονο σε 2-3 σημεια μπορουσε καποιος να το δει απο καλη γωνια και να το αποθανατισει. Σημεια χωρις κτιρια, δεντρα ή καλωδια να εμποδιζουν. Ενα τετοιο σημειο ηταν στη γεφυρα του γλαυκου, και ουτε καν σε ολο της το μηκος! Αν στεκοσουν στη μεση ειχε απροσκοπτη θεα προς το σπανιο φαινομενο. Και μονο ενας φωτογραφος με ποδηλατο θα μπορουσε να τραβηξει μια τετοια ποζα. Λογω του μεσου και μονο του μεσου.
Και οι φωτογραφιες απο το βουνο που πολλοι εχετε θαυμασει. Μονο με την ταχυτητα των 10χλμ την ωρα εχεις χρονο να παρατηρησεις, να αφομοιωσεις και να επεξεργαστεις τις εικονες που εν τελει θα αποθανατισεις με τη μηχανη σου. Το ποδηλατο σου δινει την πολυτελεια του χρονου αλλα και της απλοτητας που το διεπει. Οπως ειπα και πιο πανω, απλα ξεκαβαλας και κλικ. Ουτε τζαμια, ουτε πορτες, ουτε παρκαρισμα.Κανενας ενδιασμος! Μονο το κλικ. Τιποτα δεν σε χωριζει απο την αποτυπωση αυτου που βλεπεις και τιποτα δεν σε εμποδιζει πανω στην ποδηλατουμπα σου.
Οταν εβγαζα τη φωτογραφια που που παραθετω πιο κατω, με το φεγγαρι, σταματησε μια κυρια γυρω στα 50, με το ποδηλατο της και ηρθε να μου μιλησει. Και μου ειπε ακριβως αυτα που σας περιγραφω παραπανω. Ειπε αυτολεξη, οτι μονο εμεις μπορουμε να απολαυσουμε τετοιες στιγμες. Ολοι οι αλλοι βιαζονται! Δεν εχουν χρονο να δουν αυτο που εγω και συ απολαμβανουμε. Κοιτουν το δρομο και εχουν τα ματια τους τεσσερα. Εμεις ομως, απλα σταματαμε και χαζευουμε. Και απολαμβανουμε εικονες που μας συντροφευουν στις ζωες μας. Πολυ σωστα τα ειπε η κυρια. Και ελπιζω να μπει στο μπλογκ μου και να δει τι φωτογραφια του φεγγαριου που απολαυσαμε μαζι.
Παραθετω καποιες εικονες, που μονο με ποδηλατο μπορεις να "αντιληφθεις" και να τις κανεις φωτογραφιες. Απο εικονες σε μαγεια διαρκειας.
φίλε, οι φωτογραφίες σου είναι σούπερ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορείς να αναφέρεις με τι μηχανή τις έχεις τραβήξει? είναι με κομπακτ ή ντ σ λ ρ
ευχαριστώ φίλε μου. Είναι με compact και συγκεκριμένα μια Canon Powershot SX130IS.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραβάω στη λειτουργία Program που βελτιώνει την αντίθεση.
Στην προτείνω αν ψάχνεις για μηχανή. Είναι και σχετικά οικονομική.